اشتباه

بعضی وقتا ادم باید با خودش رو راست باشه 

من...

 همونیم ک از روز اول اجر این زندگی با چشم 

بسته و ی غرور بیخود گذاشتم 

و رفتم دنبال اون چیزی ک الان با تمام گذشت سالها و اذیت هایی شدم و کشیدم 

میبینم 

از همه چی فقط هیچ و پوچ برام مونده 

از خودم فقط جسمی بی روح مونده

هر قد هم مغرور باشه ادم ی جاهایی باید 

قبول کنه ک 

اشتباه کرده و 

من اشتباه کردم و راه اشتباه انتخاب کردم 

ادم خوبه ک اگ اشتباه هم میکنه اشتباهش 

قشنگ باشه

ولی قشنگی ب چ قیمت ؟ 

قیمتی ک خودت بسپری دست باد و پر پر کنی ؟؟

نمیدونم کجای این زندگی هستم ؟؟؟ 

بمونم یا برم ؟ 

برأی چی بمونم ؟ ب چ امیدی ؟ 

راستی گفتم رفتن ؟ کجا برم ؟ 

چرا برم ؟

نمیشه یکبار برأی همیشه تموم بشه ؟ 

و خط ممتدی قرمز کشیده بشه 

روی یک 

اسم 

چهار حرفی.

و همه با هم بخندیم 

و من از ته دل شاد باشم....